ΤΟ “Α” ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Αγάπη

Άν για την αγάπη δεν έχεις λόγια, τότε είσαι στα δικά μου μονοπάτια. Αν στα μονοπάτια μου δεν έχεις παπούτσια κι αρχίσει να βρέχει, κρύψου κάτω από μια βεράντα. Θα είμαι από πάνω να σου δώσω το χέρι να κρατηθείς και να σ’ ανεβάσω. Η αγάπη έχει ως προυπόθεση τη βοήθεια και τη στήριξη του συντρόφου μας σε κάθε του δυσκολία, επιθυμία. Αλλά και τη συμπαράσταση μας σε κάθε του ευτυχία. Άν ο ένας δεν πεθαίνει για τον άλλον, τότε είναι κι οι δυο νεκροί. Αξίζει να δίνουμε ότι έχουμε για λίγη αγάπη. Όχι να την ζητούμε σαν ζητιάνοι αλλά να τον αποδεχόμαστε από όποιον κι αν έρχεται. Αν δεν την αποδεχτούμε θα γυρίσει σε εμπόδιο στο μέλλον και θα έχουμε να το αντιμετωπίσουμε. Η αγάπη προσβάλλεται όταν την απαρνιούνται και υπόσχεται εκδίκηση. Η αγάπη πρέπει να υπάρχει μέσα μας. Η αγάπη είναι πάντα γύρω μας, ας την βάλουμε μέσα μας…

Άγγελος

Στα φτερά του άγγελου υπάρχει φως, υπάρχει ζάχαρη, υπάρχει διαμάντι. Φώς για να φωτίζει, ζάχαρη για τη γλύκα και διαμάντι για να γυαλίζει και να ακτινοβολεί. Ο καθένας μας κρύβει ένα άγγελο μέσα του ο οποίος φωτίζει τη ζωή του, αφήνει μια γλύκα σε κάθε βήμα και χαρίζει αξία διαμαντιού στις αποφάσεις του. Ότι κι αν κάνουμε αυτός ο άγγελος είναι με το μέρος μας. Δεν θα αμφισβητήσει, δε θα αρνηθεί, δε θα αντισταθεί σε τίποτα. Θα μας δώσει το χέρι του μονάχα και θα μας βοηθήσει να κρατηθούμε αν μας παρασύρει ποταμός και θα μας φωνάζει από μακριά «βαθιές αναπνοές» δίνοντας μας θάρος να σταθούμε δυνατοί και να μην αφήσουμε τις ελπίδες μας. Όταν με το καλό περάσουμε κι αυτό το εμπόδιο, θα ρίξει από πάνω μας μια κουβέρτα να ζεσταθούμε και θα πάρει ταξίδι τη λαχτάρα μας.

Αγκαλιά

Η αγκαλιά μπορεί να προσφέρει ζεστασιά, προστασία, αγάπη, συμπάθεια, πόθο αλλά… και πάθος, δηλαδή την ένταση του πόθου. Είναι μια ευκαιρία να περιβάλουμε ένα άτομο που εκτιμούμε ιδιαιτέρως, να νιώσουμε την ανάσα τους το λαιμό μας και τους παλμούς του στο στήθος μας. Είναι ικανή η αγκαλιά να «λυγίσει» τα κόκκαλα του άλλου και να παραδωθεί στα δικά μας χέρια, όταν έχουμε την εμπιστοσύνη του κι έτσι να μπορούμε να τον περιποιηθούμε σαν μικρό παιδί που το κρατάμε. Είναι απλά μια ασπίδα που έχουμε σε αμέτρητες ποσότητες.

Αδιαφορία

Ένας νέος νόμος θα έπρεπε να καταχωρηθεί στα βιβλία όλων των κυβερνήσεων στον κόσμο και να εφαρμόζεται από όλα τα δικαστήρια. Ένας νόμος κατά της αδιαφορίας. Θα έπρεπε να διώκεται ποινικά όποιος δηλώνει αδιάφορος. Δε θέλουμε άτομα ανεύθυνα γύρω μας. Ούτε στη ζωή, ούτε στην αγάπη. Στην τελευταία, το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο, γιατί είναι απάνθρωπο ο ένας να πεθαίνει για τον άλλον, κι ο άλλος να μένει ανεπηρέαστος σε όλα αυτά. Είναι θάνατος γι’ αυτόν που νιώθει, που αισθάνεται, που ποθεί, που λατρεύει.

Αέρας

Όσο φυσάει τα καράβια μπορούν και κινούνται, οι ανεμόμυλοι παράγουν ενέργεια και οι άνθρωποι δροσίζονται. Η δροσιά αυτή είναι η σωτηρία τους τις θερμές μέρες του καλοκαιριού. Δροσιά απαιτείται και στη ψυχή γιατί εκεί εργάζονται μηχανές, ολόκληρο εργοστάσιο με σκοπό την παραγωγή θερμότητας που θα θερμαίνει την καρδιά. Η μόνη δροσιά είναι η αγάπη, ένα αγαθό πλούσιο στον κόσμο. Ένα αγαθό που ηρεμεί και την πιο άγρια καταιγίδα στους ουρανούς της ζωής.

Αίμα

Κόκκινο, υγρό, πολύτιμο. Τρεις βασικοί χαρακτηρισμοί γι’ αυτό. Κόκκινο, χρώμα πάθους, αγάπης, θερμότητας, ζεστασιάς. Υγρό, σαν μικροσκοπικό ποταμάκι που μεταφέρει τις πιο σημαντικές ουσίες. Πολύτιμο, γιατί χωρίε αυτό, ζωή δε θα υπήρχε. Μ’ αυτό κυλάει η αγάπη, το μίσος, η ζήλεια. Ό,τι νιώθει ο κάθε άνθρωπος κυκλοφορεί μέσα του με το αίμα. Είναι το όχημα σε κάθε εκδρομή των αισθημάτων.

Ανάπηρος

Ανάπηρος θεωρείται όποιος δεν μπορεί να λειτουργήσει με όλες του τις αισθήσεις, δηλαδή και με τις πέντε. Όσφρηση, γεύση, αφή, ακοή, όραση. Ανάπηρος θεωρείται επίσης κι αυτός που δε μπορεί να αισθανθεί ορισμένες αξίες στην ψυχή του. Η αγάπη έχει όλες τις αισθήσεις μαζί. Όσφρηση, για να μυρίζεσαι το άρωμα του σώματος του άλλου. Γεύση για το φιλί. Αφή για ένα απλό άγγιγμα. Ακοή για ν’ ακούς τα μελωδικά του λόγια. Όραση για να χάνεσαι στο λαβύρινθο των ματιών του.

Αναπνοή

Αναπνοή ίσον ζωή. Δίνει οξυγόνο στην καρδιά και αυξάνονται οι παλμοί. Δίνει κίνητρο στο μυαλό για να λειτουργήσει σωστά. Δίνει νόημα στον άνθρωπο να αισθάνεται και να ζει. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο που ο κάθε ερωτευμένος χαρακτηρίζει τον σύντροφο του ως την πολύτιμη του αναπνοή, γιατί είναι σημαντικό άτομο γι’ αυτόν.

Άνδρας

Ένα από τα δύο ανθρώπινα είδη, ένα από τα δύο φύλα. Γνωστό ως το «ισχυρό» φύλο. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν το αντίθετο. Δε θα σταθώ σ’ αυτό. Το σίγουρο πάντως είναι πως ξέρει να αγαπά σωστά όταν θέλει και να κάνει τη σύντροφό του βασίλισσα με όλη τη σημασία της λέξης. Κι αν τύχει και τρέξει ένα δάκρυ απ’ το μάτι του, ας μην κατακριθεί. Σημαίνει πολλά.

Ανθοδέσμη

Όσα είδη λουλουδιών, όση ποσότητα απ’ αυτά κι αν έχει, πάλι είναι καλοδεχούμενη. Σκορπίζει παντού το άρωμα της και η μυρωδιά του κάθε άνθους διακατέχει τον κάθε ένα με ένα αίσθημα, μια ευωδία αισιοδοξίας. Είναι δώρο αγάπης, είναι δώρο συγνώμης, είναι δώρο συγχώρεσης, είναι δώρο μετάνοιας. Στα πέταλα υπάρχει χαραγμένο το όνομα της αγάπης και τα φύλλα αγκαλιάζουν αυτήν και τους καρπούς της.

Απόσταση

Απόσταση υπάρχει όταν μιλάμε για το γεωγραφικό χάρτη. Όταν μιλάμε για τον έρωτα, η απόσταση είναι μόνο στη φαντασία, στο μυαλό, γιατί ο έρωτας δε γνωρίζει σύνορα και χιλιόμετρα. Όταν ο έρωτας ενώνει δύο άτομα, τότε δημιουργεί ανάμεσα τους γέφυρες φέρνοντας τους κοντά όσο κι αν απέχουν σωματικά. Τα θεμέλια αυτών είναι φτιαγμένα από τα πιο γερά και τα πιο ανθεκτικά συστατικά, ικανά να αντισταθούν σε σεισμούς και καταιγίδες.

Άρωμα

Τι μπορεί να κάνει κάποιος όταν θέλει να σκλαβώσει την όσφρηση κάποιου άλλου; Να παίξει με την αίσθηση της όσφρησης του. Και πως θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο; Να γεμίσει το χώρο με αρώματα, μυρωδιές που θα μπορούσαν να τον τραβήσουν από τη μύτη και να τον οδηγήσουν εκεί όπου έχει βάλει στόχο. Ένα τέτοιο άρωμα, έχει τη δυνατότητα και μπορεί να επηρεάσει τον καθένα. Είναι ένα όπλο για να διεκδικείς τον άλλον. Το άρωμα του σώματος είναι αυτό που θα τον αφοπλίσει, αλλά κάθε άλλο άρωμα θα τον προσελκύσει και να του τραβήσει την προσοχή. Μπορεί να λειτουργήσει σαν «κεραυνοβόλο έρωτα» με… την πρώτη όσφρηση (και όχι ματιά).

Αστέρια

Από τι ν’ αποτελείται ένα αστέρι άραγε; Όταν νεκρώσει πάντως, γεμίζει το σύμπαν με πολύχρωμα και θαυμαστά νεφελώματα. Η ζωή του αστεριού είναι μεγάλη, αλλά είναι βαριά σε υποχρεώσεις. Και ο λόγος είναι γιατί ο κάθε ερωτευμένος, στηρίζει τους όρκους του πάνω στ’ αστέρια που τρεμοπαίζουν τα βράδια χρωματίζοντας το σκοτεινό πέπλο του ουρανού. Δηλαδή αν νεκρώσει ένα αστέρι και χαθεί, τότε οι όρκοι χάνονται ως δια μαγείας; Όχι βέβαια. Τραγική ειρωνία όμως αποτελεί το γεγονός πως τα περισσότερα αστέρια που βλέπουμε είναι ήδη νεκρά ακόμη κι αν μας φαίνονται ζωντανά. Είναι νεκρά εδώ και χιλιάδες (έως και εκατομμύρια) έτη φωτός μακριά. Άρα οι όρκοι των αστεριών, είναι απλά μια νοηματική υπόθεση.

Αφιέρωση

…ένα τραγούδι …ένα έργο τέχνης … ένα προσωπικό επίτευγμα …μια πρώτη εμπειρία! Πολλά θα μπορούσαν να αποτελέσουν ή μάλλον να αφιερωθούν από εμάς σε κάποιον άλλον. Τί είναι αυτό που μας κάνει να κάνουμε αφιερώσεις σε κάποιον; Λογικά νιώθουμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι για τον άλλον, να τον συγκινήσουμε. Τη στιγμή που τον έχουμε σαν κορώνα πάνω απ’ το κεφάλι μας, θέλουμε να υπερβούμε τα όρια μας και να προχωρήσουμε σε κάτι περισσότερο. Κι η αφιέρωση είναι μία μέθοδος κατά την οποία «χαρίζουμε» εμμέσως στο άτομο μας αυτό για το οποίο αναφερόμαστε.

Αφοσίωση

Όταν βλέπουμε μόνο ευθεία χωρίς παραστρατήματα. Όταν ο κόσμος μας αφήνεται στα χέρια του άλλου. Όταν όπου κοιτάξουμε βλέπουμε τον άνθρωπό μας, στον πάτο του ποτηριού, στην οθόνη της τηλεόρασης, στο διαγώνισμα που γράφουμε, στην καρέκλα του γραφείου μας. Όταν επικρατεί η μορφή του στην κάθε οπτική μας γωνιά και στην κάθε στροφή του μυαλού. Όταν με ευχαρίστηση μας περιβάλλει παντού και πάντα ο άνθρωπός μας.

Το πιο πάνω αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο «Πλατωνικό Ταξίδι»

[img]