ΘΥΜΑ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΕΑΥΤΩΝ ΤΟΥΣ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ

Ούτε ημέρες, ούτε βδομάδες αλλά μήνες. Τόσο διαρκεί (μέχρι τώρα πάντα) μια χρονοβόρα διαμάχη μεταξύ εκπαιδευτικών και κυβέρνησης που λαμβάνει μέρος τελευταίως με αφορμή εξαγγελίες για αλλαγή κάποιων καταστάσεων στην παιδεία. Αυτές οι καταστάσεις είναι κυρίως η διαχείριση πόρων σε συνάρτηση με την ποιοτική παιδιάπ ως αποτέλεσμα μιας σωστής χρήσης του διδακτικού χρόνου και μερικών “ωφελημάτων” που χαίρονται οι εκπαιδευτικοί.

Μετά από τόσο καιρό όπου χάθηκε η ουσία, ανεξαρτήτως ποιοι έχουν περισσότερο ή λιγότερο δίκιο, αναγκάζομαι να κάνω την πιο κάτω σύγκριση.

Οι εκπαιδευτικοί μεταξύ άλλων:
– Γλιτώνουν 1 ώρα διδακτικού χρόνου εάν είναι υπεύθυνοι τμήματος.
– Μειώνεται ο χρόνος διδασκαλίας τους μετά από 15 χρόνια εργασίας λόγω κούρασης.
– Μια κούραση που ισοδυναμεί με 3 μήνες το χρόνο με “free & paid holiday leave” όπως λένε στον ιδιωτικό τομέα.
– Μια κούραση που σε κανένα άλλο τομέα ή βιομηχανία δεν χαίρεται τέτοιων προνομίων.
– Ο μέσος χρόνος εργασίας τους είναι 30 ώρες όταν σε άλλες χώρες είναι 35 ενώ άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι στην Κύπρο έχουν 38.
– Μειώνεται ο χρόνος διδασκαλίας εάν έχουν να κάνουν κι άλλα καθήκοντα, τα γνωστά ως “administrative tasks”.
– Μειώνεται ο χρόνος διδασκαλίας όσων εκπαιδευτικών είναι μέλη συντεχνιών.
– Και κατά τα άλλα νομίζουν οι εκπαιδευτικοί ότι είναι θύματα σε έναν πόλεμο εναντίον τους. Οι απαλλαγές τους κοστίζουν πάνω από €50εκ το χρόνο.

Ενώ:
Εγώ ως εργαζόμενος, ξέρω πως μέσα στο 8ωρο για το οποίο πληρώνομαι (εάν δεν είναι παραπάνω με τα overtimes-απλήρωτα κυρίως), είμαι υποχρεωμένος να κάνω και ό,τι άλλο προκύψει ή ζητηθεί χωρίς να απαιτώ μείωση χρόνου.

Εγώ ξέρω πως όταν πρέπει να οργανώσω κάποιο event, (πχ. χριστουγεννιάτικη γιορτή), πρέπει να διευθετηθεί εντός του χρόνου εργασίας μου χωρίς να παραβλέψω το αντικείμενο της ή να “αξίζω” κάποια άλλη έκπτωση σε είδος. Αλλά κι αν πρέπει να ασχοληθώ εκτός ωρών εργασίας για οποιαδήποτε προετοιμασία, τότε είναι δικό μου θέμα και το 8ωρο μου πάλι θα το δουλέψω. Δεν είναι ανατολίτικο παζάρι.

Εγώ ξέρω πως εάν ανήκω σε κάποιο όμιλο, οργάνωση, συντεχνία, φορέα κτλ εν “του κεφαλιού μου” και δεν τολμώ να ασκώ τα επιπλέον καθήκοντα μου εις βάρος του εργοδότη. Πόσο μάλλον όταν ο εργοδότης μου είναι όλος ο κόσμος (δημόσιο).

Εγώ ξέρω πως Χειμώνα Καλοκαίρι πρέπει να είμαι “στο πόστο μου” σε μια εργασία της οποίας δεν μπορώ να ξεγελάσω με επιπλέον εργασία σε “παράνομο φροντιστήριο” χρησιμοποιώντας asset (βλέπε: οι ίδιοι μαθητές) της μόνιμης μου δουλειάς. Είναι σαν να χρησιμοποιώ το computer της δουλειάς μου για άλλη δουλειά, εις βάρος της πρώτης κιόλας.

Την οποιαδήποτε θέση διεκδικώ με διαγωνισμούς, συνεντεύξεις, απορρίψεις κτλ μέσω ανταγωνισμού και όχι γιατί ήρθε η σειρά μου μέσα από μια “λίστα” όπου υπάρχει

Εγώ ξέρω πως βρίσκομαι σε συνεχή αξιολόγηση από τον κάθε εργοδότη μου αντί μόνο όταν έρχεται “επιθεωρητής” και ανά πάσα στιγμή η πόρτα της εξόδου είναι μεγαλύτερη της εισόδου.

Όταν αιτηθώ για μια ανώτερη θέση, αυτομάτως δέχομαι περισσότερο φόρτο εργασίας και ευθύνες με ό,τι συνεπάγεται. Δεν ζητώ μείωση εργάσιμου χρόνου διότι έγινα “βοηθός διευθυντής”. Ποια θα ήταν η άποψη τους άραγε εάν αντί στις 13:35 σχόλαναν στις 4μιση ώστε να κάνουν όσα δεν προλαβαίνουν σε αυτό το 8ωρο, με 1 ώρα διάλειμμα included και μετά να μην έκαναν τίποτα σπίτι;

Αλλά η απεργία για τους εκπαιδευτικούς είναι η μόνη λύση (αν και δικαίωμα) για να διοριστούν περισσότεροι σε ένα σύστημα από το οποίο αποφοιτήσαμε κι εμείς βλέποντας καθηγητές να τα ξύνουν, αλλά τότε ήταν τύχη για τους εφηβικούς εαυτούς μας να μην κάνουμε μάθημα “για το χάζιν”. Ένα σύστημα που και οι οργανωμένοι γονείς ζητούν επίσης να διορθωθεί προς όφελος των παιδιών.

Βεβαίως όμως είναι με μεγαλύτερη άνεση και ευκολία που αντιδράει κανείς όταν η “μονιμότητα” προσφέρει την απαιτούμενη ασφάλεια. Η παιδεία δεν είναι θέμα ωρών αλλά ποιότητας. Το ένα όμως έπρεπε να συμβαδίζει με το άλλο αλλιώς “σάστα τζιαι εγύρασιν”.

* Το πιο πάνω ουδεμία πρόθεση έχει να βάλει όλους σε ένα τσουβάλι. Εξαιρέσεις υπάρχουν γιατί ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι σε ένα βαθμό λειτούργημα. Το πρόβλημα είναι οι κακοί εκπαιδευτικοί, όχι οι καλοί. Αλλά… Υπάρχει και το αλλά!

Με πληροφορίες από:
http://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/549360/enopion-ypoyrgkoy-oi-apallags-ton-ekpaideftikon
https://www.offsite.com.cy/articles/eidiseis/oikonomia/276263-posa-stoihizoyn-oi-meiomenes-ores-kai-apallages-ton-ekpaideytikon
https://www.offsite.com.cy/articles/eidiseis/topika/240271-fakelos-frontistiria-paranomia-kai-katapolemisi
http://m.kathimerini.com.cy/gr/kypros/paideia/plirwnoyme-52ek-etisios-se-apallages-ekpaideytikwn
https://alphanews.live/cyprus/odysseas-chtypese-me-tweet-ten-ora-tes-poreias

[img]