ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΛΑ

Κάποια από όσα θεωρούνται δεδομένα. Υπερβάλλω, δεν είμαστε τόσο επιπόλαιοι οι άνθρωποι. Το μόνο σίγουρο είναι ο χρόνος που περνά, σε ημέρες, σε ώρες ή σε τετραετίες του Μουντιάλ. Τι είναι απλό, και ποιός καθορίζει πόσο απλό είναι; Και γιατί είναι πιο απλό από κάτι άλλο; Πολλά ερωτήματα.

Ώρα 22:13…! Η ησυχία βρίσκεται μέσα μας. Το εξωτερικό περιβάλλον την κοιμίζει και την ξαγρυπνά. Οι πόλεις έχουν πάντα μια γοητευτική ησυχία. Συγκεντρώσου το επόμενο βράδυ και θα την ακούσεις. Μην ξεχάσεις. Ο ήχος του ανέμου είναι μέρος της ησυχίας, το ίδιο και τα οχήματα που κινούνται με ταχύτητα. Είναι μέρος της ησυχίας. Το τέμπο της βραδιάς αν υπήρχε και το πρωί θα ήταν σαν να ζούσαμε σ’ ένα όνειρο. Ίσως ζούμε σε ένα όνειρο ήδη. Όνειρο δεν είναι μόνο αυτό που θέλουμε και απέχει από αυτό που αντιλαμβανόμαστε πως ζούμε. Όνειρο δεν είναι η αναρχία της αποδεχόμενης πραγματικότητας. Είναι ο παράλληλος βίος, καλά σχεδιασμένος με προσοχή, φαντασία και αισιοδοξία. Εκεί που κρύβεται η ελπίδα, εκεί που βάζουμε τα ανεξήγητα τα καλά. Τα άλλα τα κακά είναι εφιάλτης, τιμωρία, που δεν ξέρουμε από που ήρθαν.

Σαν πολλές άλλες τιμωρίες που βάζουμε στον εαυτό μας. Όχι, δεν μιλώ μόνο γι’ αυτά που ψηφίζουμε. Εκεί είμαι πλέον βέβαιος πως πάσχουμε από μαζοχισμό αλλά το ξεχνάμε κάθε φορά που θα αλλάξει η θητεία τους. Τιμωρία είναι η στιγμή της απόφασης, της όποιας απόφασης που βομβαρδίζεται από διλήμματα. Να πάρω αυτό ή το άλλο; Νο φορέσω αυτό ή να βγάλω ακόμα κι αυτό που έχω (ισχύει για γυναίκες μόνο ελπίζω); Να της το πω ή να περιμένω μέχρι να νιώσει το ίδιο; Κι αν δεν νιώσει; Θα νιώσει σίγουρα, όμως μπορεί να μην είναι το ίδιο. Ας το ξεχάσουμε για την ώρα, να δούμε στην πορεία.

Ώρα 00:05…! Αυτά τα συναισθήματα που έχουμε, που υπάρχουν, που δεν έχουμε. Δεν τολμούμε να εκφραστούμε κι έχουμε δίκιο. Πόσες φορές δεν το κάναμε και στο τέλος χάσαμε τα πάντα; Πόσο πιο εύκολο είναι πλέον ένα

Ξέχασες ποιά κοπέλα; Πώς επιλέγεις την κοπέλα που θα είναι η ερωμένη σου, πως ξεχωρίζεις τη φίλη σου; Αν τα μπερδεύεις ή αν θέλεις να τα σμίξεις, μπορείς; Ξέρω άτομα που λένε πως ερωμένες μόνο υπάρχουν και όχι φίλες. Υπάρχουν και άτομα που πιστεύουν το εντελώς αντίθετο. Μια έλξη όμως πάντοτε κυριαρχεί και εκφράζεται σε ποικιλία τρόπων. Με ένα βλέμμα, ένα αστείο, ή μια συνηθισμένη βόλτα με τα τυπικά. Με μια αυθόρμητη κίνηση σαν την απρόσμενη χαρά που έχεις όταν εμφανίζεται ένα ξεχασμένο 20ευρω από το πουθενά.

Χαρά σαν την πρώτη σταγόνα δροσιάς μέσα στο καλοκαίρι. Ή την τελευταία θέση στάθμευσης που πετυχαίνεις για σένα. Το γέλιο μέχρι δακρύων. Το μήνυμα της.

Ώρα 07:24…! Τα απλά είναι εκείνα που σου είπα να ξεχάσεις. Που ξεχνούμε από συνήθεια. Που νιώθουμε ότι κάνουν τη διαφορά αλλά τ’ αφήνουμε στην τύχη να συμβούν όταν τύχει.

[img]