ΦΛΕΓΟΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ

Κάθομαι στο παράθυρο και σκέφτομαι. Αισθάνομαι ένα χάδι να με αγγίζει προερχόμενο από τη φλόγα του τζακιού. Νομίζοντας πως πρόκειται για κάποιο άτομο, ίσως εσένα, γυρίζω και τί βλέπω; Μέσα στις φωτιές να σχηματίζονται δύο χέρια, και να προσπαθούν να έρθουν σε μένα. Πανικόβλητος εγώ, μένω ακίνητος αφού το αίμα κρυώνει από το φόβο. Βλέπω τα χέρια να περνάνε πάνω από το κεφάλι μου και άξαφνος τα βλέπω να ανοίγουν το παράθυρο και να φεύγουν. Ο γείτονας που δεν είχε καταλάβει τίποτα με χαιρετάει από το απέναντι διαμέρισμα. Αποφασίζω και βγαίνω βόλτα για λίγο. Όταν επιστρέφω συνειδητοποιώ πως όλα ήταν μια χαρά, τακτοποιημένα, λες και δεν έγινε τίποτα πριν. … Όταν ξύπνησα κατάλαβα πως όλα αυτά ήταν της φαντασίας μου, αλλά φταίει η απουσία σου που μου δημιούργησε ανασφάλειες και φόβο. Άν ήσουν εδώ, ο γείτονας δε θα με χαιρετούσα γιατί θα ζήλευε που σε είχα μαζί μου, κοντά μου. Ήσουν ο άγγελος του Παραδείσου…..!!

[img]