Σύντομη σκέψη…
Γυρνάει η λησμονιά στο σκοτάδι και αφήνει στις στιγμές πολλά κενά. Σημαδεύει απουσίες ο χρόνος στο ημερολόγιο της ζωής. Χαράζει σκέψεις η ερημιά πάνω σε σκοτεινά δρομάκια. Το «τίποτα» προσέγγισε το «μηδέν» κι έγιναν ζευγάρι.
Το κουράγιο όμως της αγάπης, στέλνει αγκαλιές εκεί όπου κρυφά τις ζητούν. Οι κουρτίνες έκλεισαν στην πόλη και οι κάτοικοι, εμείς δηλαδή, χανόμαστε. Είναι αχαρακτήριστη η ατμόσφαιρα πάντως, που μαυρίζει από την απουσία. Τριγύρω συναντιούνται μοναξιές πολλές που υπνοβατούν. Η ησυχία που κυκλοφορεί ελεύθερη, σκοτώνει κάθε όνειρο. Κάτι πληγώνει.
Έπεσε βαριά η σιωπή…
[img]Το πιο πάνω αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο «Πλατωνικό Ταξίδι»
