ΑΣ ΕΙΝΑΙ Ν’ ΑΓΑΠΗΣΩ ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ

Δεν θα μπορούσα να μην είμαι συγκινημένος με τις εικόνες των τελευταίων ημερών που πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου, αλλά και με τις σκέψεις που τις συνόδεψαν. Δεν ξέρω που οφείλεται αυτό, αλλά όλο και κάτι θα συνέβαλε, το οποίο δεν έχω προσδιορίσει ακόμη. Τα πάντα όμως προσέλκυσαν τη φιλία και την αγάπη (Η αγάπη είναι παντού, πάντα!).

Ημέρες του Πάσχα και τα έθιμα προστατεύονται και διατηρούνται σε κάθε γωνιά της Γης, με ποικιλία στα είδη τους ανάλογα με τις περιοχές. Η πίστη όμως προς το Θεό, αλλά και η αγάπη προς τον συνάνθρωπο που κρύβεται βαθιά μέσα μας και καταπιέζεται, ορίζουν την ουσία της ύπαρξης μας στον γαλαξιακή ετούτη διάσταση.

Η Ανάσταση του Χριστού που, για μένα, αποτελεί σημαντικότερο γεγονός από τη Γέννηση Του, πραγματικά δίνει άλλη βαρύτητα στην ανθρωπότητα. Τέτοιες μέρες που το σκέφτομαι, και κυρίως μέσα στην εκκλησία το Μεγάλο Σάββατο, μια ανατριχίλα με πιάνει μπροστά στη σκέψη αυτού του απερίγραπτου θαύματος.

Είναι συγκλονιστικό το πως μια φλόγα όμως, το Άγιο Φως, μπορεί να φέρει τόσο κοντά τους ανθρώπους από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτό το θαυμάζω κάθε χρόνο στην εκκλησία το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου όταν μετά το «Χριστός Ανέστη», ο πληθυσμός όλος γίνεται ένα, και όλοι μαζί ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος ή γειτονιάς αγκαλιάζονται και φιλιούνται για το χαρμόσυνα νέα της Ανάστασης (Το ίδιο γίνεται και στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου μια φλόγα ενώνει λαούς και ηπείρους. Φοβερό!).

Τα αισθήματα εκείνη τη στιγμή που αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια όλων, δεν είναι άλλα από γαλήνια. Η μικρή εκείνη φλόγα που τρεμοπαίζει μπροστά στα μάτια των πιστών, των φίλων μας δηλαδή, φωτίζει τα πρόσωπα όλων που πολεμούν το νυχτερινό σκοτάδι.

Εκείνη η σκηνή μπροστά μου που βλέπω τους πάντες να είναι όλοι αγκαλιασμένοι και κανείς να μην είναι μόνος, εκείνη η στιγμή που όλοι φαίνονται ωραίοι με εκείνο το χαμόγελο της αγάπης, είναι από τις στιγμές που μου προκαλούν τα πιο δυνατά συναισθήματα στη ζωή μου. Και είναι ωραίο όταν τέτοιες στιγμές τις μοιράζεσαι και με τους πιο στενούς σου φίλους, με τους οποίους σε συνδέει το γέλιο, η λύπη, το ανέκδοτο, το δράμα.

Μακάρι η φλόγα εκείνη να ριζώσει μέσα σε όλους μας, εσάς τους γύρω μου που σας λατρεύω τον κάθε ένα ξεχωριστά, αλλά και μένα, και να μείνει μέσα μας φωτίζοντας τη ψυχή μας, από όπου σιγά σιγά θα δίνει το φως και στην καρδιά ή το μυαλό. Μακάρι όλοι, αλλά κι εσύ γύρω μου που σε διάλεξα να έχεις κάποιο ρόλο στη ζωή μου, όποιος κι αν είσαι, να είστε καλά και να είμαστε πάντα όμορφα μεταξύ μας.

Ας είναι μια φλόγα να αλλάξει τον κόσμο. Ας είναι κι εγώ θα την αγαπήσω…

[img]