Βρίσκεσαι ξανά εκεί. Μετά από 365 ημέρες, στέκεσαι στο ίδιο σημείο, με το δάχτυλο πάνω στο κουμπί που «μηδενίζει» τα πάντα. Πριν το πατήσεις όμως για μια νέα αρχή, σταμάτα.
Στην αλλαγή του χρόνου, μην κοιτάξεις το κινητό ακόμα. Μην κυνηγήσεις την επιβεβαίωση σε μια οθόνη. Μην ψάξεις ποιος έστειλε, ποιος ξέχασε ή σε ποιον σκέφτεσαι ή «πρέπει» να στείλεις απλά για να φανείς συνεπής. Κοίταξε μέσα σου και πες ένα ευχαριστώ στον εαυτό σου. Και μετά ζήτα του μια ειλικρινή συγγνώμη για όσα του έκανες. Όταν αλλάξει η χρονιά και κοιτάξεις τους ανθρώπους γύρω σου, αναρωτήσου: Ποιον έκανες περήφανο φέτος, αν όχι τον εαυτό σου; Ποιόν εμπιστεύεσαι, αν όχι τον εαυτό σου;
Πόσα ευχαριστώ ή συγγνώμες δεν είπες γιατί πίστευες ο χρόνος θα τα κανονίσει όλα για εσένα; Ποιανού τα όνειρα έκανες πραγματικότητα με την παρουσία και τη θέληση σου; Ποιος έχτιζε το μέλλον του δίπλα σου, και σε ποιον εσύ πρόσφερες αναμνήσεις; Σκέψου ποιους αγάπησες περισσότερο φέτος, ποιους πλήγωσες και ποιους κάνεις να σε θαυμάζουν.
Θα υπάρχει πάντα έστω ένας άνθρωπος που ακόμη και τώρα, θυμάσαι και μιλάς για εκείνον με δάκρυα στα μάτια. Ο άνθρωπος στον οποίο ήθελες να εκμυστηρευτείς μια επιτυχία σου, να του πεις ότι κατάφερες να κάνεις κάτι σημαντικό, αλλά δεν πρόλαβες. Εκείνος που σε έσπρωχνε να δημιουργείς γιατί πίστευε σε σένα, αλλά δεν έμαθε ποτέ που έφτασες. Ή ο άνθρωπος που είναι η έμπνευση σου χωρίς να το προσπαθεί. Να θυμάσαι πως η αξιοπρέπεια κερδίζεται και χάνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Με τις δικές σου πράξεις. Μην συμβιβάζεσαι σε σχέσεις χωρίς έρωτα, χωρίς προοπτική και χωρίς κοινή προσπάθεια. Ο χρόνος μας συστήνει ανθρώπους, η καρδιά επιλέγει ποιους θα κρατήσει για να τη σώσουν και ποιους πρέπει να αφήσει για να σωθεί η ίδια.
Μπορεί να μην τελειώνεις τη χρονιά με τους ίδιους ανθρώπους που την άρχισες. Αν αυτό που σου έμεινε στην παλάμη ή με το οποίο δέθηκες αξίζει, κράτα το σφιχτά. Είτε είναι ο εαυτός σου, είτε ένας άλλος άνθρωπος. Αλλά μην προσπαθείς να κρατήσεις τα πάντα με το ζόρι. Όταν προσπαθείς να κρατήσεις τα πάντα ή όλους, χάνεις το πιο σημαντικό, που είναι ο εαυτός σου. Και όταν χάνεις τον εαυτό σου, τίποτα από όσα φοβάσαι να χάσεις δεν έχει πια σημασία. Τίποτα δεν έχει νόημα πλέον να κερδηθεί.
Τώρα, αν ακόμα το νιώθεις, στείλε εκείνο το μήνυμα που σκέφτηκες, όχι από ανάγκη, αλλά από ψυχή.
Ποιον μπορείς να αγαπήσεις πιο πολύ απ’ τον εαυτό σου; Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει κάτι δικό σου. Κι εσύ κάθε υποχρέωση να πολεμήσεις για να το κρατήσεις. Μα αν ποτέ νιώσεις δεύτερος ή ότι δεν είναι σίγουροι για εσένα, τότε άσε τη μάχη και φύγε. Γιατί αν ήθελαν, θα ήξεραν. Χωρίς αμφιβολίες ή ερωτηματικά. Η αγάπη δεν είναι πιθανότητα, είναι βεβαιότητα.
Δες τα δεδομένα της χρονιάς που φεύγει. Βάλε στόχους, αλλά μην τους στηρίξεις μόνο στην ελπίδα γιατί καμιά φορά τυφλώνει. Δες πού κατέληξαν οι προηγούμενοι στόχοι σου. Τι έχεις κατακτήσει φέτος και τί θα ήθελες του χρόνου; Μην ξεχνάς πως εσύ βάζεις τα όρια ή την ποιότητα σε ό,τι έχεις. Αν κάτι το ψάχνεις και δεν το βρίσκεις ακόμα, ίσως είναι γιατί είναι σπάνιο, μοναδικό ή δεν το αξίζεις ακόμη. Αν βρίσκεις συνέχεια το «γρήγορο» και το «εύκολο», ίσως τα κριτήρια σου είναι ελάχιστα ή στην τελική είναι αυτό που επιλέγεις. Δεν θέλει πολλά. Μόνο κάποιον που θέλει το ίδιο. Τον ίδιο καιρό. Τους ίδιους στόχους. Το ίδιο μέλλον. Με καθαρή στάση.
Ο άνθρωπος σου δεν θα σταματούσε να θαυμάζει αυτό που κάνεις, ακόμα κι αν χώριζαν οι δρόμοι σας. Δεν θα το υποτιμούσε ούτε θα κορόιδευε. Αλλιώς δεν είναι ο άνθρωπος που σέβεται εσένα και ούτε το έκανε ποτέ.
Η νέα χρονιά δεν είναι απλά ένας αριθμός. Είναι η ευκαιρία να χτίσεις αναμνήσεις και όνειρα, χωρίς να ξεχνάς ποιος είσαι. Φέτος, μην ψάξεις απλά την αλλαγή. Ψάξε αυτό που σου αξίζει. Κι αν το ξέρεις, πιάσε το. Είναι χειρότερο να αγαπάς κάτι που δεν έχεις παρά να έχεις κάτι που δεν αγαπάς. Θυμάσαι το μήνυμα που έστειλες κάποτε ή το γράμμα που αποφάσισες κάποτε να δώσεις, ή το τηλεφώνημα που τόλμησες και στο τέλος σου είχε απαλύνει το βάρος που κουβαλούσες; Δεν ζητούσες κάτι ούτε αντάλλαγμα, απλώς ήθελες να εκφραστείς για να ελευθερωθείς.
Ποια θα ήταν η μεγαλύτερη παραδοχή που δεν τόλμησες ακόμη να ψιθυρίσεις στον εαυτό σου; Αν το κουμπί που θα πατήσεις σε έκανε να μη φοβάσαι τις πληγές σου, τι θα έλεγες; Κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και πάρε μια ανάσα. Η πιο άβολη συζήτηση με τον εαυτό μας, είναι αυτή που κρύβει την ευτυχία. Η σιωπή δεν είναι ασφάλεια, είναι αργός θάνατος. Πέτυχες σε τομείς που άλλοι ακόμη ονειρεύονται. Έκανες πράγματα. Προχώρησες. Άλλαξες. Μεγάλωσες.
Μην πετάξεις τίποτα που σε γεμίζει αληθινά. Άφησε πίσω μόνο όσα δεν γεμίζουν τα κενά σου πραγματικά, και χτίσε μέσα από αυτά τον εαυτό που ονειρεύεσαι. Πόσα κεφάλαια στη ζωή σου άφησες στη μέση; Ποια ευχή κατέπνιξες για να μη φανείς ευάλωτος, και δεν σε άφησε να γελάσεις με την ψυχή σου ή να χαρείς τους ανθρώπους γύρω σου όπως εσύ θα ήθελες; Ίσως το εμπόδιο να βρίσκεται αλλού και όχι εκεί που το δικαιολόγησες γιατί βόλευε. Για ποιόν τόλμησες να εκτεθείς επειδή πίστευες ότι αξίζει; Για ποιόν πολέμησες πραγματικά φέτος μέσα σου; Τι ξέχασες να πάρεις μαζί σου για την επόμενη χρονιά; Ή μήπως ό,τι άφησες να φύγει, ήταν γιατί σου έμαθε ήδη αυτό που έπρεπε και τώρα είσαι αλλαγμένος και πιο ήρεμος εξαιτίας του; Αν νιώθεις πως κάτι έμεινε μισό μέσα στην ψυχή σου, μην το αφήσεις να γίνει ανάμνηση. Ξέρω, σε νιώθω.. δεν περνάει όταν ξέρεις ότι φταις.
Είσαι ήρεμος όταν μπροστά σε κάποια αδικία εναντίον σου, δεν σε νοιάζει να εξηγήσεις τη δική σου οπτική. Είσαι ήρεμος όταν διεκδικείς την ευτυχία, ακόμη κι αν ξέρεις ότι προσωρινά θα δυσκολευτείς. Γιατί ξέρεις το αποτέλεσμα που θέλεις να φτάσεις. Είσαι σίγουρος όταν δεν αποφεύγεις τον κόπο ενώ ξέρεις ότι η όαση βρίσκεται στην άλλη πλευρά της προσπάθειας. Η ευτυχία γεννιέται τη στιγμή που σκοτώνεις τον εγωισμό σου και αφήνεις την ψυχή σου να μιλήσει.
Όταν όλοι μιλούν για αγάπη αυτές τις μέρες, εσύ για ποιες μοναξιές κρατάς κλειδωμένο το συρτάρι σου; Πού μένεις στάσιμος ενώ μέσα σου όλα ουρλιάζουν να φύγεις; Μην ξεχνάς πως τα συναισθήματα είναι για να τα ζούμε, όχι για να τα αποθηκεύουμε.
Μπορεί να είναι ένα όνομα, μπορεί να είναι μια ανάμνηση, μπορεί να είναι ένας δρόμος, μπορεί να είναι μια αλήθεια που θα σκεφτείς. Η πρώτη λέξη ή φράση που θα ακουστεί μέσα σου όταν οι αγκαλιές και τα πυροτεχνήματα ησυχάσουν με την αλλαγή του χρόνου, θα είναι και ο τίτλος της επόμενης σου περιπέτειας, ίσως και της υπόλοιπης ζωής σου…
Ο δρόμος που επιλέγεις, είναι η λύτρωση σου. Μην αφήσεις άλλη μια χρονιά να περάσει με ένα “ίσως”. Μη φοβάσαι το τώρα ή το μετά, αλλά να φοβάσαι το “ποτέ”. Τα θαύματα που περιμένουμε, κάποτε εμείς τα δημιουργούμε.
