ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ…

Μέσα στην βιασμένη από το φεγγάρι νύχτα του ημερολογίου και τον ρυθμικό κτύπο της φλέβας, η ενορχήστρωση της διάθεσης ακολουθεί δυναμικά το κέφι της παρέας. Το τσούγκρισμα των ποτηριών τονίζει την ανάγκη για μελωδικό άκουσμα στη γοητεία της βραδιάς όταν τα τραγούδια αγκαλιάζουν κάθε θαυμαστή σκέψη του μυαλού. Κάθε άτομο και μια μικρή περιπέτεια με τις εμπειρίες και τις ατομικές του διαθέσεις. Όλοι μαζί όμως γύρω από ένα τραπέζι για την ταυτόχρονη και παράλληλη χαρά, ξεχωριστή διασκέδαση.

Η σαγηνευτική μουσικοθεραπεία που απλώνεται στις ψύχες όλων παλεύει με τις λαϊκές αποχρώσεις του πενταγράμμου για να δημιουργήσουν μαζί μια βασανισμένη ομορφιά ευδιάθετης και παρορμητικής ώθησης στο ολοκλήρωμα του ταξιδιού. Οι μικρές “κλεπτές” ματιές που κινούνται στην ατμόσφαιρα ωραιοποιούν μια μεθυστική έλξη κάτω από το μαγνητισμό των ματιών όταν αυτά κρυφά διαμαρτύρονται για την απόσταση που τους χωρίζει και φουντώνει το μεγαλείο του αυθόρμητου ενθουσιασμού. Αυτοί που έχουν ήδη τη δίδυμη ψυχή στο πλευρό τους καθησυχάζονται στο διακριτικό ή τον έντονο διάλογο αγκαλιών και φιλιών ενώ οι υπόλοιποι εκστασιάζονται στην πίστα με ένα χορό ή με ένα τραγούδι που μπορεί να ερμηνεύσει τα κρυφά τους αισθήματα ή τις προσωπικές τους επιθυμίες και ευαισθησίες, πάντα όμως με την ειλικρινή τους ερμηνεία μέσα από τους ωραιότερους και πιο εκφραστικούς στίχους που μπορούν να αντιπροσωπεύσουν τη γοητευτική υπαρξιακή οντότητα του καθενός.

Τα φώτα χρωματίζουν τον καπνό του τσιγάρου που δειλά δειλά κορυφώνει τη μαγκιά της βραδιάς. Ο καθένας αφήνεται στις δικές του ανασφάλειες και οδηγείται στο άγνωστο σκοτάδι της μοναξιάς που δεν εμφανίζεται στο διπλανό κάθισμα σαν ένας φίλος απ’ τα παλιά, αλλά αφήνεται σαν αιχμάλωτος της ζωής και σύμβουλος των σκέψεων. Κι όταν τα φώτα σβήσουν και οι παλμικές δονήσεις των ήχων σωπάσουν, το φεγγάρι ξεφεύγει της βραδιάς και το ξημέρωμα χαρίζει την δροσιά του.

[img]