Ο ΠΡΩΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΟΥ

Υπάρχει πιο μόνιμο από το προσωρινό, όπως λέει και η παροιμία; Μήπως η αγάπη και ο έρωτας, αυτά τα πανίσχυρα συναισθήματα, φαντάζουν πιο εύθραυστα, έτοιμα να σβήσουν από την ύπαρξή μας ανά πάσα στιγμή;

Οι σχέσεις, ναι, μεταμορφώνονται. Άλλοτε ανθίζουν, άλλοτε μαραζώνουν. Όμως, ακόμα και στις στάχτες μίας χαμένης αγάπης, η φλόγα της ανάμνησης καίει άσβεστη. Όταν ανταλλάξεις με κάποιον άνθρωπο ένα κομμάτι της ζωής σου, αυτό είναι για πάντα, είτε κρατήσει είτε όχι. Γιατί θα σε χαρακτηρίζει και θα παίξει ρόλο στον χαρακτήρα σου μελλοντικά.

Χωρισμός. Μια λέξη σαν λεπίδα που κόβει το νήμα μίας κοινής πορείας. Ξαφνικά, η ζεστασιά της αγκαλιάς γίνεται ξένο κρεβάτι, η οικειότητα άγνωστο πρόσωπο. Κάθε γωνιά φέρνει στο νου μια ανάμνηση, κάθε άρωμα μια ιστορία. Μπροστά σου, η ζωή ξαναγράφεται. Η θέση που κάποτε κατείχες, γεμίζει με νέα πρόσωπα, νέα συναισθήματα. Σαν θεατής παρατηρείς το παρελθόν σου να ζωντανεύει, μα εσύ μένεις αδρανής, φυλακισμένος σε μια γωνιά της μνήμης.

Οι εμπειρίες που μοιραστήκατε, πλέον ανθίζουν σε ξένα χέρια. Νιώθεις τον παλμό της αγάπης, της ζήλιας, της χαράς, να κυλάει στις φλέβες σου, σα να τις βιώνεις ξανά εσύ. Κάθε άγγιγμα, κάθε βλέμμα, κάθε ψίθυρος, ξυπνά κομμάτια από το δικό σου παρελθόν. Γεννιούνται συναισθήματα σε πρόσωπα που κάποτε σου ανήκαν. Θυμάσαι τη γοητεία του ενδιαφέροντος, την τρέλα του έρωτα, την αγωνία της προσμονής. Κάθε στάδιο, κάθε στιγμή, χαραγμένη ανεξίτηλα στην ψυχή σου.

Είναι πικρό, ναι. Είναι σκληρό. Κι όμως, μέσα στην πίκρα, υπάρχει μια γλυκιά μελαγχολία. Η νοσταλγία για ό,τι έζησες, η ευγνωμοσύνη για τις στιγμές που μοιράστηκες. Γιατί η αγάπη, ακόμα και όταν τελειώνει, αφήνει το στίγμα της. Χτίζει αναμνήσεις, διαμορφώνει συναισθήματα, γίνεται κομμάτι του εαυτού σου. Κι εσύ, κουβαλάς αυτό το κομμάτι παντού μαζί σου, σαν φυλαχτό μιας ζωής που κάποτε άνθισε.

Χαίρεσαι για τον πρώην “άνθρωπο σου” όταν είναι καλά, αλλά δεν μπορείς να αποφύγεις τη σύγκριση και να αγνοήσεις τις σκέψεις ή τα συναισθήματα σου όταν πλέον ξέρεις ότι σταμάτησαν μεταξύ σας τα αμέτρητα όνειρα που κάποτε κάνατε και που δεν θέλατε ποτέ να σταματήσετε να μιλάτε. Κάποτε, ονειρευόσασταν μαζί ένα ατελείωτο μέλλον, γεμάτο αδιάκοπες συζητήσεις και μοιρασμένα συναισθήματα. Τώρα, βλέπεις κάποιον άλλον να γεμίζει αυτό το κενό μέσα από ασταμάτητες ανταλλαγές σκέψεων και συζητήσεων μαζί τους, να πυροδοτεί την ίδια ζεστασιά στα μάτια τους που κάποτε άναβαν για σένα.

Όταν λες “δεν πειράζει” ακόμη κι αν σε πλήγωσε, ενώ κατά βάθος σε πείραξε, είναι γιατί ξέρεις ότι δεν σου έμεινε ελπίδα να σου επουλώσουν τις πληγές. Μια συγχώρεση που οφείλεις για τον εαυτό σου. Όταν δεν θέλεις να ξέρεις πλέον τις απαντήσεις στα τόσα “γιατί” ούτε ψάχνεις να ανακαλύψεις ένα νέο ψέμα ή λάθος. Όταν κάθε φορά υπήρχε μεταξύ σας ένα λιγότερο “καλημέρα” ή μια επιπλέον δικαιολογία να μην τον ενοχλήσεις για κάτι άκυρο, όταν αυτά τα άκυρα κάποτε ήταν όλη η ουσία σας. Όταν κανείς δεν το παραδέχεται αλλά ξέρει πως ήταν θέμα χρόνου να γίνετε φαντάσματα μεταξύ σας και να εξαφανιστείτε οποιαδήποτε στιγμή για πάντα.

Για όλες εκείνες τις αμέτρητες φορές που έδωσες το χέρι να σώσεις τον άνθρωπο σου ακόμη κι αν ήξερες ότι θα γίνεις ένα δεδομένο, ποτέ δεν μετάνιωσες. Ούτε όταν γνώριζες πως κάθε φορά απλά θα δοκίμαζε τα όρια σου για να ξέρει πως δεν χάνει κάτι όταν σε εκμεταλλευτεί ή πληγώσει με τις επόμενες του πράξεις. Για τις φορές που ζήτησες ένα χέρι για βοήθεια και δεν σου το έδωσαν. Για όσες φορές αντί μια “συγγνώμη” ήθελες απλά τη σωστή συμπεριφορά ως λύτρωση.

Για όλα τα ωραία από τα οποία πιάστηκες γιατί πίστευες ότι τα άσχημα ήταν η εξαίρεση.

Για την νέα προσπάθεια του πρώην ανθρώπου σου να δεθεί με μια καινούρια πραγματικότητα, να ανοίξει τον κόσμο του σε άλλους, να χτίσει την οικειότητα σε κάτι φρέσκο και να τους μάθει πράγματα για τη ζωή του μέσα από μια ασταμάτητη επικοινωνία κι ένα “πώς είσαι;” ή μια “καληνύχτα” που έχασες εσύ ή διατηρείται από συνήθεια.

Για τη στιγμή που θα ρωτήσει τους φίλους και τις φίλες τι άποψη έχουν και πως τους φαίνεται η νέα του γνωριμία, μέσα από μια άμεση επαφή, μια φωτογραφία ή μια περιγραφή.

Περιμένεις να δεις σε ποια στιγμή θα σου ζητήσει να σταματήσει εντελώς η επικοινωνία σας για να καταλάβεις πότε θα είναι η στιγμή που δεν θα θέλει να κοροϊδεύει κάποιον άλλον ξανά από σεβασμό προς εκείνον ή θα θέλει να ξεκόψει εντελώς από εσένα και να στηρίξει με αφοσίωση τις νέες επιλογές. Όταν τα προβλήματα του θα πάψουν να είναι και δικά σου ή το αντίθετο, κι όταν οι λύσεις σε αυτά θα έρχονται μέσα από άλλες συναναστροφές και αναζητήσεις αντί από εσένα. Να μην σε ξεγελάει αν είσαι κι εσύ μέσα στην εξίσωση παράλληλα, αντί η μόνη.

Για τις φορές που τους έκανες να πιστέψουν στον εαυτό τους όταν δεν πίστευαν καν για εσάς. Όταν τους βοήθησες να αγαπήσουν τις επιλογές τους εκεί που πνίγονταν μέσα στα προβλήματα τους και ήθελαν απλά να μην νιώθουν μόνοι. Όμως πάντα βρίσκουν μια νέα πηγή συντροφικότητας και θαυμασμού, γιατί έτσι είναι πάντα η εύκολη λύση. Ο έρωτας και η αγάπη σταματούν αμέσως όταν χαθεί εσωτερικά ο θαυμασμός εξάλλου. Πόση αγάπη τους έδωσες, πόση δύναμη χωρίς όρους.

Για το χρόνο που δεν ήσουν ποτέ μόνος στο βάθρο της ζωής αλλά συνεχώς προσπαθούσες να ισορροπήσεις χωρίς να σπρώξεις τον διπλανό σου. Που άκουγες συνεχώς ότι δεν ήταν το σωστό timing ενώ μέσα σου πιστεύεις πως αν θέλει κάποιος, είναι πάντα το σωστό timing. Η σωστή στιγμή είναι πάντα “τώρα” και μετά όλα γίνονται ευκολότερα, αν θέλουν. Γιατί η αγάπη δεν περιμένει, τη ζεις.

Για τα δάκρυα που έριξες βλέποντας μέσα από το ψέμα να χάνεις την προτεραιότητα σου για το χατίρι όσων δεν θα έπρεπε να είχαν την ευκαιρία. Και για τις πιο απλές στιγμές μεταξύ σας που έγιναν τυπικές χωρίς εκείνη τη δίψα.

Να τα σκέφτεσαι με αγάπη, γιατί έχεις ρόλο σε όλα αυτά ακόμη κι αν δεν είσαι εσύ ο πρωταγωνιστής σήμερα. Εξαιτίας σου έγινε καλύτερος άνθρωπος ο πρώην άνθρωπος σου, ώστε να είναι πιο ελκυστικός εσωτερικά σε όσους τον γνωρίζουν τώρα. Ήρθες, δίδαξες, έφυγες.

Εσύ δεν είδες τον πρώην άνθρωπο σου επιπόλαια ούτε ως κάτι χρήσιμο μόνο για διασκέδαση. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που το προσφέρουν αυτό και είναι διαθέσιμοι μόνο για κάτι τέτοιο. Δεν είδες τον έρωτα σαν παιχνίδι, ούτε σαν στιγμιαία ικανοποίηση. Εσύ είδες πρώτα μέσα σου τι έχεις πριν επιλέξεις που να το δώσεις. Η διασκέδαση, η νεαρή εμφάνιση, το γρήγορο, πάνε κι έρχονται. Μετά όμως τι μένει;

Μην σκοτώνεις τα όνειρα σου. Μην προσπαθείς να μείνεις στη ζωή των άλλων αν δεν τους είναι όνειρο να σε θέλουν μέσα σε αυτή. Μην γίνεσαι συμπληρωματικός.

Σκέψου τον άνθρωπο που δεν θα αμφιβάλλει για εσένα κι ούτε θα ντρέπεται να σε τοποθετήσει στη συνείδηση του ώστε να ξέρεις κι εσύ που πατάς. Που σε αγκαλιάζει με σιγουριά, που σε τοποθετεί ψηλά στην ιεραρχία των συναισθημάτων του, χωρίς δισταγμούς σε έναν έρωτα αβίαστο, που σε ορίζει ως φίλο, εραστή, σύντροφο, συνοδοιπόρο, χωρίς ερωτήματα και αμφιβολίες.

Σκέψου να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου γιατί αξίζει στον άνθρωπο σου να έχει τον καλύτερο δίπλα του. Να μην αποτελεί δίλημμα αν θα είναι μαζί σου ή αλλού και να σκέφτεται συνεχώς αν αξίζεις να είσαι δίπλα του.

Σκέψου ένα σεξ γεμάτο πάθος, όπου τα μυαλά ενώνονται πριν τα σώματα, όπου η έλξη γίνεται έκρηξη και η διστακτικότητα χάνεται στο άπειρο. Κάθε σεξ θα σας δείχνει ότι τίποτα δεν ξέρατε μέχρι τώρα για εσάς αφού θα σας ανοίγει νέους ορίζοντες. Η αλήθεια να γίνεται το μέτρο της σχέσης σας, κάθε φιλί γεμάτο μυστήριο όπως την πρώτη φορά, κάθε άγγιγμα να αποκαλύπτει νέες πτυχές του εαυτού σας.

Σκέψου την προτεραιότητα που θα έχουν τα μηνύματα σου για τον άλλον χωρίς να νιώθεις ότι η αμεσότητα της απάντησης του είναι για να ξεμπερδεύει μαζί σου και να επιστρέψει η προσοχή του στο επόμενο. Μηνύματα γεμάτα νόημα κι όχι λόγια να γεμίσουν το κενό.

Σκέψου ότι το πρόγραμμα σας θα είναι κοινό όπου γίνεται γιατί δεν υπάρχει καλύτερη παρέα από το μεταξύ σας, κι όχι μόνο όταν βολεύει τη στιγμή, τις συνθήκες, τα δεδομένα. Σκέψου να σε θέλουν περισσότερο όταν πονάνε από το να (απο)φεύγουν. Στα εύκολα είναι εύκολο να ζεις με κάποιον. Στα δύσκολα όμως; Το ρίσκο να γίνεται η πιο γλυκιά αμοιβή, η επιτυχία να χτίζεται από την κοινή προσπάθεια.

Σκέψου να μην πρέπει να προσπαθείς να πείσεις ότι είσαι αρκετός, ικανός ή άξιος δίπλα τους και ότι τους κάνεις, γιατί θα το ξέρουν ήδη πριν από εσένα και πολύ πριν νιώσεις ότι ήσουν η δική τους επιλογή.

Σκέψου η οποιαδήποτε απόσταση να μηδενίζεται συνεχώς μεταξύ σας την ίδια ώρα που μεγαλώνει η απόσταση από ξένες προκλήσεις, προστατεύοντας εσάς.

Σκέψου και την οικογένειά που θα έχετε με τα μωρά να γεμίζουν με ήχους κάθε σας σιωπή και τα ξενύχτια σας με μια διαφορετική αγάπη.

Σκέψου ότι κάποιος άνθρωπος θα επιλέγει κάθε στιγμή να είσαι το καταφύγιο του. Θα είναι ο άνθρωπος που θα μένει ό,τι κι αν γίνει. Να μην σου φτιάχνει τη διάθεση όταν είσαι στις μαύρες σου και μετά να εξαφανίζεται μόλις νιώσει πως έκανε το καθήκον του. Να μην σε αφήνει με την απορία αν θα του ήταν αδιάφορο ή μη να μην σε είχε γνωρίσει ποτέ. Να μην πατάς πάνω σε τσόφλια αυγών όποτε φοβάσαι.

Σκέψου κάποιος να δώσει την ίδια ευκαιρία μαζί σου…