ΜΑΤΙΑ ΣΑΝ ΜΑΓΝΗΤΕΣ

Μπορεί να φανεί τυπικό αυτό που θα πω, σαν τις ατάκες των ερωτευμένων ανθρώπων που μεγαλοποιούν τα πάντα στην προσπάθεια τους να δείξουν στον υπέρτατο βαθμό αυτό που νιώθουν.

Αλλά αυτά τα μάτια… Ναι, τα μάτια! Μπορούν να οδηγήσουν σε κρυφά και παρθένα μονοπάτια που καμιά πυξίδα δεν καταφέρνει να βρει την άκρη. Αυτά τα δυο λαμπερά μαργαριτάρια που με κοιτάζουν όταν τα κοιτάζω κι εγώ. Ή μήπως δεν είναι μαργαριτάρια αλλά απ’ το χρώμα τους να αντιπροσωπεύουν άλλους πολύτιμους λίθους; Ξέρουν να λάμπουν συνέχεια, ακόμη και μέσα στο σκοτάδι κλέβοντας τη φωτεινότητα του φεγγαριού που για λίγο κρύβεται στη σκιά της Γης από τη ντροπή του. Ντρέπεται που του έκλεψες την προσοχή.

Άσε τους επιστήμονες να το ονομάζουν “έκλειψη” αυτό το φαινόμενο, εγώ που μιλάω με την καρδιά και όχι με τηλεσκόπια ή χάρτες, αναγνωρίζω το νόημα αυτής της σκιάς. Και ποιος δεν θα παραδεχόταν τα συναισθήματα του όταν η πόλη κοιμάται; Είναι σαν ένστικτο να οργιάζει το πάθος όταν πιστεύουμε πως κανείς δεν μας βλέπει. Οι φωνές όμως ακούγονται, κι αυτές οι φωνές μέσα μου δεν ησυχάζουν μακριά σου. Κάνουν συναυλία οι αντοχές μου με μαέστρο την ψυχή που λιώνει στην πυρκαγιά των ματιών σου.

Πόσο θα ήθελα να τα κοίταζα ν’ ανοιγοκλείνουν δίπλα μου στο πρωινό ξύπνημα, όταν θα πάλευαν να μην αφήσουν τη μέρα να μεσολαβήσει στο ταξίδι των αναμνήσεων που χάρισε το προηγούμενο βράδυ!

Κι αν αυτό το βράδυ δεν τελείωνε ποτέ; Κι αν όλα τα κοινά μας βήματα, τα ταυτόχρονα αγκομαχητά οι και οι στίχοι που μαζί θα τραγουδούσαμε δεν σταματούσαν ποτέ; Σε ένα πράγμα θα ήμουν νικητής στα σίγουρα. Αν με προκαλούσες να παίξουμε αυτό το παιχνίδι που τα παιδιά διαλέγουν για να γελάσουν: να κοιτάζει ο ένας τα μάτια του άλλου μέχρι ο αντίπαλος να κλείσει πρώτος τα δικά του ώστε να είναι και ο χαμένος. Εκεί θα είχα τόση θέληση να μη σε χάσω ούτε στιγμή από μπροστά μου, που θα άντεχα όση κούραση ή πόνο χρειαζόταν.

Στην αρχή του κειμένου έλεγα πως αυτοί που υπερβάλλουν είναι οι ερωτευμένοι και τώρα πιάνω τον εαυτό μου να υπερβάλλει. Βρε λες; Λες να φταίνε τα μάτια σου για όλα; Δεν αποκλείεται κιόλας όλο αυτό να το προκάλεσα εγώ από την αστάθεια του χαρακτήρα μου όταν αυτός παρασύρεται από ενθουσιασμό σε ανθρώπους που μαγεύουν. Έχεις μια τέτοια μαγεία κάθε φορά που επιλέγω άθελα μου να είμαι το πείραμα σου, το αντικείμενο με το οποίο θα επιβεβαιώσεις τη δύναμη σου. Κι όλη αυτή είναι στα μάτια σου που ελκύουν τα όνειρα μου σαν μαγνητάκι στο ψυγείο.

Έλα δίπλα μου, να γίνουμε δύο μαγνητάκια…

[img]