ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ Ή ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΝ ΗΔΗ;

Αν αναλογιστεί κανείς την εντύπωση που δημιουργεί η ξαφνική πρωτόγνωρη σκέψη, δηλαδή η γέννηση μιας νέας ιδέας, τότε παράλληλα πρέπει και να αντιληφθεί τη διάσταση στην οποία αυτή η αλλαγή αποτελεί όντως υπαρκτό στοιχείο σε ό,τι κατανοούμε ως “κόσμο” ή αν αποτελεί μία ψεύτικη εικόνα σε μια κατάσταση που έχει προεξοφληθεί χωρίς να μπορούμε να το καταλάβουμε, εάν υποθέσουμε πως ορισμένες έννοιες ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να κατανοήσει (ακόμη;).

Κάποτε ο άνθρωπος πήγε στο φεγγάρι. Μήπως ήταν εκεί να συμβεί αυτό μέσα στα σχέδια του όποιου Θεού ή ενέργειας σχεδίασε και δημιούργησε την ύλη; Κι αν είναι έτσι, τότε οι ιδέες δεν είναι ιδέες αλλά πραγματικότητες που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Το να ανακαλύψει κάποιος το τηλέφωνο, είναι από μόνο του μία ιδέα ή βασίζεται στην υφιστάμενη ιδέα του να επικοινωνούν δύο άτομα σε απόσταση μεταξύ τους; Ίσως οι ιδέες να είναι μονάχα συμπεράσματα έπειτα από συνδιασμό δεδομένων σε μια ευρύτερη ανάλυση.

Σε έναν κόσμο που αισθάνεται τεχνολογικά, κοινωνικά και επιστημονικά πλήρης, ακόμα κι αν δεν είναι στο βαθμό που αισθάνεται, μπορούν να υπάρξουν νέες ιδέες χωρίς να ανακυκλώνονται οι προηγούμενες διευθετήσεις; Αν μια ιδέα βασίζεται πάνω σε συγκεκριμένη θεωρία ή και παράδειγμα, τότε μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο της πρωτότυπης; Κι σαν την ίδια σκέψη με εμάς την έχει κι ένας άλλος στον κόσμο, γιατί να λέγεται ιδέα κι όχι παράλληλη σκέψη ή τηλεπάθεια; Σε ποιο βαθμό η τηλεπάθεια αν υπάρχει, επηρεάζει; Κι αν υπάρχουν οι ιδέες, μήπως οι “κακές ιδέες” διαφέρουν από τις καλές μόνο ως προς την αποδοχή τους; Μήπως οι κακές είναι καλύτερες αλλά δεν τις θέλουμε για να μην αλλάξουμε αυτό που μας βολεύει;

[img]