ΧΕΙΡΑΨΙΑ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Σαν φτερό που πέφτει ή φύλο που κιτρινίζει, έτσι και η ζωή αφήνεται στο πέρασμα του χρόνου. Η μοναξιά με την ανελέητη δύναμή της συγκλονίζει την τρικυμία του χρωματιστού ωκεανού της ανάμνησης και της ελπίδας. Καμία φυσική έλξη δεν έχει την υπεροχή να αντισταθεί σε όλο αυτό και να ανατρέψει κάθε γραμμένη ή ξεχασμένη μοίρα των ανθρώπων. Η λογοκρισία της ανθρωπότητας απέναντι στους νόμους της κοσμολογίας είναι η σίγουρη τιμωρία από το αχανές σύμπαν που περιβάλλει κάθε ατομική οντότητα όταν αυτή κυβερνά με την ψυχή της το πλοίο της αλήθειας. Ο άνθρωπος που ζωγραφίζει με τα μάτια είναι ταυτόχρονα και ο σύμβουλος της αιώνιας πίστης προς το φύση. Κι όταν ένα όνομα αποτελεί την έμπνευση του μυαλού, οι ηλιαχτίδες φωτίζουν τις σκέψεις και ζωντανεύουν τη μαγεία του ονείρου.

Πουθενά δεν υπάρχει αφορμή για να μη ζούμε, για να μην δεχόμαστε την ευκαιρία που μας δίνεται να ολοκληρωθούμε από τις εμπειρίες μας και να ωριμάσουμε από τις τελειότητες των λαθών μας. Έχουμε την ικανότητα που μας δόθηκε απλόχερα να γελάμε, να χασμουριόμαστε και να κοιτάμε. Μπορούμε να φοβόμαστε και παράλληλα να το διασκεδάζουμε στα σοκάκια του λούνα παρκ. Οριοθετούμε τις αντοχές μας βάζοντας κλίμακα μέτρησης την απύθμενη τρέλα της αισιοδοξίας μας. Μπαίνουμε σε πειρασμούς που ξεμυαλίζουν τη λαχτάρα μας και τρέχουμε στους δρόμους χωρίς περιορισμούς. Η ζωή είναι ανέκδοτο, είναι γεμάτη από εκπλήξεις και ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς. Αγαπάμε για πάντα, λατρεύουμε συνέχεια και θαυμάζουμε χωρίς υποκρισία. Αγαπάμε και το νιώθουμε γιατί πονάμε όταν δεν συμβαίνει. Κυριαρχεί ηρεμία σε όλο μας το “είναι” όταν η αγάπη χαϊδεύει τις αισθήσεις μας κι αυτό ξεκουρδίζει τη λογική του μυαλού μας.

Η αγκαλιά του έρωτα μετατρέπεται σε μια ελπίδα που σκλαβώνει το κορμί στα χέρια του. Το κάνει να αναστενάζει. Κι είναι στο χέρι μας να ξεφύγουμε από την κόλαση. Κάθε στιγμή που δε ζούμε, κάθε μικρό διάστημα που ξεχνάμε να γελάσουμε, να κοιτάξουμε ψηλά, να ερωτευτούμε ή να αγαπήσουμε, κάθε δευτερόλεπτο που δεν υπάρχουμε, ερχόμαστε δίπλα στο θάνατο δίνοντας του το χέρι για μια χειραψία. Μια χειραψία, μια κίνηση που δηλώνει την προδοσία προς την ευτυχία και την ουσία της ζωής. Αν ο θάνατος πονηρεύεται συνέχεια και σκαρφίζεται τρόπους να μας παρασύρει, εμείς έχουμε τη δύναμη της σκέψης για να τον κοροϊδέψουμε… Μόνο με το ανέκδοτο της ζωής και την ειλικρίνεια του έρωτα…

[img]