ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ “RECRUITMENT INDUSTRY”

Ο όρος Recruitment Industry, πρακτικά, αγγίζει την αγορά εργασίας και το “παζάρι” που υπάρχει με άγραφους κανόνες ανάμεσα σε αυτόν το χώρο.

Προσωπικά εργάζομαι σχεδόν 2 χρόνια σε αυτό που λέμε “recruitment industry” και θα προσπαθήσω να δώσω κάποια σημεία γι’ αυτό όλο. Στη συνείδηση αρκετών ανθρώπων, όταν ακούνε τη λέξη “agency”, το μόνο που αντιλαμβάνονται είναι πως ασχολείσαι με οικιακούς εργάτες και εργάτριες. Αυτο δικαιολογείται κάπως, πρώτον από το γεγονός πως ένα ιδιωτικό γραφείο εργασίας παραμένει ακόμη ως κάτι “νέο” στην κυπριακή αρένα εργασίας. Από την άλλη, δικαιολογείται επίσης αφού ο μεγάλος αριθμός οικιακών εργατών/εργατριών που έρχονται από το εξωτερικό, περνάνε μέσα από “ατζέντηδες” κι έτσι η συγκεκριμένη ορολογία έχει ταυτιστεί με τα πιο πάνω.

Recruitment Industry με λίγα λόγια, είναι ο τομέας της διαχείρησης εργασιών, δηλαδή της προσπάθειας εξισορρόπησης προσφοράς και ζήτησης στη βάση των αναγκών μιας επιχείρησης και ενός υποψήφιου εργαζομένου παράλληλα. Στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχουν άτομα που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό, ή άτομα που ασχολούνται με αυτό κατά ένα μέρος αφού ανήκουν συνήθως σε τμήματα ανθρώπινου δυναμικού με ευρύτερες ασχολίες.

Μια απλούστερη εξήγηση του ρόλου ενός ατόμου που εργάζεται σε αυτό τον τομέα, είναι πως προσπαθεί να βρει δουλειές σε άνεργους. Στην πράξη αυτό ίσως είναι μια λογική ερμηνεία. Στην πραγματικότητα όμως, το άτομο αυτό προσπαθεί να βρει άτομα για συγκεκριμένες θέσεις που έχει στη διάθεση του. Μπορεί το αποτέλεσμα να είναι το ίδιο στις δυο πιο πάνω ερμηνείες, όμως η διαφορετική πλευρά αντίληψης κάνει τα πράγματα να φαίνονται διαφορετικά. Το αποτέλεσμα όμως, όπως είπα, είναι το ίδιο. Απλώς ο “recruiter” (το άτομο που ασχολείται στον τομέα αυτό), δεν μπορεί να δημιουργήσει θέσεις για να προσφέρει στους εργαζόμενους, αλλά να προσφέρει άτομα στους οργανισμούς που ψάχνουν να καλύψουν τις θέσεις που έχουν διαθέσιμες.

Γι’ αυτό και για τον recruiter είναι σημαντικό να διατηρεί στενές και δυνατές σχέσεις με οργανισμούς (συνήθως τα τμήματα προσωπικού εάν η εταιρεία είναι μεγάλη κι έχει το ανάλογο τμήμα, αλλιώς κάποιον υπεύθυνο όπως για παράδειγμα τον διευθυντή σε περίπτωση μικρής ή οικογενειακής επιχείρησης). Την ίδια ώρα, καλές σχέσεις πρέπει να διατηρεί και με τους ανθρώπους που ψάχνουν εργασία, καθώς έτσι θα μπορεί να κατανοήσει καλύτερα το προφίλ τους, τις ανάγκες τους, την κατάσταση τους κτλ.

Οι recruiters έχουν μια κακή εικόνα. Κυρίως από τα άτομα που δεν ψάχνουν ενεργά μια νέα ευκαιρία απασχόλησης διότι αισθάνονται πως βομβαρδίζονται με πληροφορίες χωρίς λόγο. Κι αυτό συμβαίνει στην προσπάθεια των recruiters να καλύψουν τους στόχους τους αφού με αυτούς είναι που θα κλείσουν συμφωνίες. Που συνεπάγεται και με τη δική τους πληρωμή. Μιλώντας για πληρωμές, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν πως τα γραφεία εργασίας δεν χρεώνουν αυτούς για τις υπηρεσίες τους, αλλά μόνο οι εταιρείες χρεώνονται ένα ποσοστό σε κάθε πρόσληψη, χωρίς να επηρεάζεται ο εργαζόμενος, κι έτσι πρέπει να γίνεται. Σε αντίθετη περίπτωση, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να προβληματιστούν.

Σημαντικός παράγοντας για έναν εργαζόμενο που ψάχνει δουλειά και θέλει να συνεργαστεί με γραφεία εργασίας, είναι να κάνει πρώτα λίγη έρευνα για το παρελθόν του κάθε γραφείο ώστε να κατανοήσει τη θέση του γραφείου απέναντι στην αγορά εργασίας. Δυστυχώς, υπάρχουν αρκετά γραφεία (κυρίως νέα) που διαφημίζουν ψεύτικες αγγελίες ή αγγελίες τις οποίες έχουν αντιγράψει από αλλού και δεν έχουν την αρμοδιότητα να εργαστούν σε αυτές, μόνο και μόνο για να λάβουν βιογραφικά που θα τους επιτρέψει να επεκτείνουν τη βάση δεδομένων τους με αρκετούς υποψήφιους. Ο υποψήφιος δεν μπορεί να το ελέγξει αυτό, ενώ σε κάθε περίπτωση που ενδιαφερθεί να μάθει για την πρόοδο της αίτησης του, οι πιθανότητες να λάβει ένα τυπικό μήνυμα πως η αίτηση του δεν προχώρησε διότι άλλοι υποψήφιοι ήταν πιο κοντά στις προσδοκίες του εργοδότη, είναι πολύ πιθανόν. Κι έτσι κλείνει το θέμα με απογοητευμένες ελπίδες.

[img]