Πάει ακόμη ένας μήνας, σωστά; Ή μήπως ακόμη μια βδομάδα από τότε που έφυγες από τη ζωή; Δεν ξέρω πως υπολογίζεται ο χρόνος όταν έχει σταματήσει μέσα σου. Ποιος είπε ότι το καλοκαίρι σημαίνει μόνο καλός καιρός; Φέρνει και τις μαύρες του.
Ο χρόνος έχει άλλο ρυθμό πλέον. Έχουν δίκιο που λένε ότι σαν την υγεία δεν έχει καλύτερο. Τι να πεις για τις φορές που ελπίζεις στην υγεία και αυτή σου παίρνει τη ζωή; Τι να πεις για τις φορές που η ζωή σου παίρνει τη υγεία;
Δεν ξέρω αν με ακούς. Κάποιες φορές σε νιώθω κοντά. Τώρα έχω να κρατώ μόνο τις σιωπές σου. Κι όσο κι αν πέρασε ο καιρός, καμία συνήθεια δεν σε αντικατέστησε. Μόνο κάτι στιγμές που σηκώνω το βλέμμα και ψάχνω να σε βρω. Λες και κάτι έμεινε από εσένα στον αέρα. Δεν ξέρω που είσαι όταν σε σκέφτομαι, μα κάθε φορά που φυσάει νιώθω ότι μου απαντάς. Ξεχνιέμαι στη αρχή αλλά μετά θυμάμαι ότι δεν είσαι εδώ με τον τρόπο που ήσουν. Αλλά κάτι μένει από εσένα, ένα φως στο σκοτάδι.
Ακόμη προσπαθώ να βρω τα πατήματα μου, όσο αθώα βήματα κι αν κάνω μπροστά. Όλα γίνονται με μούδιασμα και μεγάλη αντοχή. Με αυτό το χαμόγελο που το κοιτάς και ξέρεις πως κάτι άλλο κρύβει από πίσω. Τον πόνο του θανάτου. Αν μπορέσεις, κράτα λίγο χώρο και για εμένα κοντά σου. Όταν έρθει η ώρα, θέλω να συνεχίσουμε όλες τις συζητήσεις που αφήσαμε στη μέση.
