ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΜΙΑΣ ΑΙΧΜΗΡΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Μαγευτική η δυνατότητα να σε φαντάζομαι κοντά μου όταν βρίσκεσαι κάπου μακριά. Στα χιλιόμετρα αυτά, μπαίνει σφήνα το αίσθημα που ξύπνησε όταν το βλέμμα σκόνταψε πάνω σου. Από το αλλού που με έχεις στείλει προσπαθώ να σου στείλω μικρά ντροπαλά λογάκια που θα προσπαθήσουν να σε πείσουν να χαρίσεις κάποιες από τις στιγμές σου μαζί μου. Έξω στο σκοτάδι, οι ψίθυροι μου κολυμπούν για να σε φτάσουν, παλεύοντας και νικώντας κάθε τι που θα μας ζήλευε και θα προσπαθούσε να μας εμποδίσει να ζήσουμε αυτό το κάτι. Δεν μας ξεγελά, διότι γνωρίζουμε κι οι δυο πως ούτε το φεγγάρι, ούτε τα αστέρια μπορούν να γίνουν βάρος στο ανάλαφρο όνειρο μας.

Είσαι μέσα στο μυαλό μου, ο άνθρωπος μου είσαι εσύ. Τα παλιά με τα καινούρια δεν σχετίζονται καθόλου. Το πριν ήταν. Το αύριο όμως έρχεται να καλύψει ανεκπλήρωτα όνειρα, άπιαστες ελπίδες, μοναχικά βράδια της ψυχής. Λύτρωση το μαρτύριο της ζωής που προσκυνά στα φλογερά φιλιά της συνύπαρξης μας, όταν αυτά λαμπαδιάζουν και συναρμολογούν το πορτρέτο μιας αιχμηρής αγάπης που καρφώνει την καρδιά με βέλη του αόρατου Έρωτος.

Ντρέπεσαι να δηλώσεις τα αδήλωτα, μα σε μαρτυράνε τα μάτια που φωνάζουν πόση παιδικότητα κρύβεις μέσα σου και με πόσα γέλια ξοδεύεις τα δευτερόλεπτα της ζωής σου. Αυτά τα χαρακτηριστικά που σαν διακοπτάκι αλλάζουν τη διάθεση μου σε κλάσματα, από το καλό στο ακόμα καλύτερο! Απορώ κι εγώ πως δεν κατάφερα ακόμη να σου κλέψω κάτι απ’ αυτά, μα δεν με απασχολεί. Αφού υπάρχουν ακόμη στη ζωή μου, δεν είναι πρόβλημα. Μα θα ήταν πρόβλημα να μην έχω εσένα, το γλυκό θαύμα να μου τα δείχνεις με έναν ιδιαίτερα δικό σου απίθανο τρόπο. Είναι μια αχόρταγη εμπειρία η ματιά σου που κανένα υποκατάστατο της δεν υπάρχει να εξαντλεί την ανάγκη να σε ψάχνω. 

[img]