ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ

Σαββατόβραδο Μαρτίου… Κι έτσι όπως συνηθίζω τα βράδια, έτσι και σήμερα καθισμένος πίσω από το παράθυρο που οδηγεί στον πραγματικό κόσμο και μπροστά στον άλλο μου εαυτό που γκρινιάζει κάθε λεπτό και πιο πολύ. Η σκέψη χωρίς να σταματά, κάνει και πάλι τον δικό της αγώνα κούρσας με ταχύτητα απίστευτη. Μετά από το τελευταίο δελτίο ειδήσεων που έπαιξε στην τηλεόραση, ένα πράγμα μπορώ να συλλογιστώ. Την αληθινή μας ταυτότητα ως άνθρωποι που είναι μια: Είμαστε θνητοί και τα λάθη είναι ανθρώπινα γι’ αυτό και πρέπει να μην τα αρνούμαστε. Δεν είναι που δεν μπορούμε να αγγίξουμε την τελειότητα μέσα από τις πράξεις μας. Είναι που απλά την αναζητούμε μέσα από λανθασμένες για τη λογική ιδεολογίες βάζοντας ανώτερο σκοπό την παρθενική αυτή τελειότητα της ζωής και σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο την υποκριτική αδιαλλαξία της πραγματικότας. Γιατί να διώχνουμε την ηρεμία στην ψυχή όταν μπορούμε να την κρατήσουμε μέσα μας για τις δύσκολες στιγμές του μέλλοντος; Η φύση χαρίζει καθημερινά απλόχερα την ομορφιά της σε εμάς που με την καχυποψία μας καταπατούμε τα δικαιώματα της βάζοντας τις δικές μας επιθυμίες στην πρώτη γραμμή της επανάστασης μας.

Ζωγραφίζοντας με την απέραντη μας φαντασία ένα χρυσό πεντάγραμμο στο μυαλό, οι νότες παίρνουν από μόνες τους ρυθμό ζεϊμπεκιού με χορευτή τον καθρέφτη του εαυτού μας. Αντικρύζοντας το είδωλο που σχηματίζεται, διακρίνεται με μεγάλη ευκολία ο φόβος για το άγνωστο, για το επόμενο βήμα που τρομάζει κάθε σκέψη πριν καν προχωρήσει στην πράξη. Ένας φόβος που κάθε άνθρωπος, μικρός ή μεγάλος, πλούσιος ή φτωχός, κρύβει στο πορτοφόλι του σαν φυλαχτό, χωρίς να αφήνεται στην αισιοδοξία της ξεγνοιασιάς που του προσφέρει η ζωή. Το διαζύγιο με την Ήλιο βρίσκεται στα χέρια μας κι εμείς μέρα με τη μέρα το υπογράφουμε χωρίς δισταγμό. Το διαζύγιο με την φωτεινή πλευρά της ζωής που τη φωτίζουν οι ακτίνες του Ήλιου βρίσκεται στο τραπεζάκι εκείνο το μικρό δίπλα απ’ την τηλεόραση στο δωμάτιο των αναμνήσεων. Ποιός θα το σχίσει ή να το πετάξει στα σκουπίδια; Κανείς!

Το ξαναλέω, ΚΑΝΕΙΣ! Και δεν ξέρω τον πραγματικό λόγο που κανείς δεν τολμά να το κάνει αυτό, αλλά μπορώ να υποθέσω πολλές αιτίες που προκαλούν μια τέτοια άνανδρη βία. Οι δείκτες του ρολογιού βρίσκονται ακινητοποιημένοι όσο το χαρτί αυτό κυριαρχεί στο υποσυνείδητο μας. Υπάρχουν μυριάδες στιγμές που περιμένουν τον καθένα μας κάπου εκεί έξω για να τον κάνουν να ζήσει. Για να τον κάνουν να ζήσει όπως αξίζει να ζεί κανείς και όχι όπως πιστεύουμε ότι είναι καλύτερα να ζούμε, ακόμα κι αν νιώθουμε να έχουμε φθάσει στο σημείο αυτό της ικανοποίησης. Άν η ζωή είναι διαμάντι, χρειάζεται θέληση για να την ελκύσουν αυτά που θα την διεγείρουν φέρνοντας την στην κορύφωση της επιθυμητής γι’ αυτήν ευχάριστη ολοκλήρωση της λαμπρότητας που την διακατέχει. Κι αυτό όλοι μας θα το έχουμε ζήσει έστω και ένα μικρό διάστημα στην μακράς διαρκείας ζωής μας.

Ποιός δεν θαύμασε ποτέ την ομορφιά της φύσης; Ποιός δεν γεύτηκε ποτέ την γοητεία του σύμπαντος στα ζωντανά εκείνα μάτια του κοριτσιού ή του αγοριού που σκέφτεται συχνά πυκνά; Ναι, αυτό εννοώ, τους ερωτευμένους. Γιατί μπορεί ο Άγιος Βαλεντίνος να εορτάστηκε σχετικά πρόσφατα, μπορεί να μην υπάρχει για τα εκκλησιαστικά δεδομένα, αλλά σημαδεύει ανελέητα τα φλογερά μονοπάτια των ματιών όσων επιθυμούν να παραδοθούν στα δίχτυα του πόθου. Κι όταν αυτό συμβαίνει, τότε δεν υπάρχουν ούτε διαζύγια ούτε ματωμένα χέρια. Όλα διαγράφονται γιατί το απαιτεί η θέληση του ανθρώπινου γένους που υπερισχύεται σε στιγμές έντονης αδυναμίας, όπως αυτά τα λεπτά δευτερόλεπτα έκφρασης του έρωτα και του πάθους ανάμεσα σε δυο έντονα από την αγάπη παρασυρμένα άτομα.

Δεν δροσίζεται η ζωή απλά με τον έρωτα ή ένα φιλί στη ζωή της αγάπης. Ξεδιψά όμως με την καλλιέργεια αισιόδοξων κομματιών που ενωμένα δημιουργούν το ομορφότερο παζλ του κόσμου. Κομμάτια γεμάτα αισιοδοξία για το σήμερα, θέληση για το αύριο και λαχτάρα για το χθές. Κομμάτια φτιαγμένα από σοκολάτα πλούσια σε ακαταμάχητη γεύση. Αξίζουμε και μπορούμε, δικαιούμαστε και το έχουμε, το χρειαζόμαστε και δεν θα το αφήσουμε: το κλειδί για το μπουντρούμι που κρύβει τον εαυτό μας φυλακισμένο. Μια ζωή για τη ζωή, είναι η ζωή χωρίς τη ζωή που δεν θέλει η ζωή!!!

🙂

[img]