ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΓΕΜΑΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
Τρέλα ή αγάπη; Ή μήπως και τα δυο; Να παίξουμε με την τρέλα που κουβαλούμε από μικρά παιδιά, ή να γευτούμε την αγάπη που θα γλυκάνει το πνεύμα μας; Η αγάπη θα ενώσει τα χείλη που σαν υπνωτισμένα θα παραδοθούν σε έναν ατελείωτο αγώνα πάθους με έναρξη τη σκοτεινή ατμόσφαιρα της νύχτας, και τέλος το μελωδικό χάραμα. Μπορεί και να μην έχει τέλος βέβαια. Ο φετινός χρόνος παίζει το παιχνίδι του βάζοντας την ημέρα που καθιερώθηκε ως γιορτή της αγάπης, την ίδια μέρα με το καρναβάλι. Πρέπει το σύμπαν να τρελάθηκε ή να ερωτεύτηκε κι αυτό, δεν εξηγείται αλλιώς. Ίσως το καρναβάλι φέτος ν’ αποτελεί παρηγοριά ή έστω μια διέξοδο γι’ αυτούς που νιώθουν μόνοι. Από την άλλη, η αγάπη μπορεί και ν’ αποτελεί έκφραση της εσωτερικής μας σχιζοφρένειας, που την περίοδο του καρναβαλιού φθάνει στον υπέρτατο της βαθμό. Η ζεστή μας καρδιά, είτε είμαστε μόνοι είτε όχι, δίνει το ρυθμό κι οι παλμοί της χορεύουν βραζιλιάνικη σάμπα. Τα σκουριασμένα συναισθήματα ξυπνούν από το πολύχρωμο γιορτινό αεράκι των ημερών. Κι εκείνα τότε αγκαλιάζουν την ανάγκη μας να ζητούμε στη ζωή μας πρόσωπα να μας νοιάζονται και να το νιώθουμε. Να μας μιλούν ή να μας φιλούν τα μεθυσμένα τους χείλη.
Φίλοι, γνωστοί κι άγνωστοι. Όλοι έρχονται και φεύγουν απ’ τις ζωές μας. Κάποιοι όμως μας δίνουν ποιότητα ζωής που στο τέλος γίνεται παντοτινό ενθύμιο όπου θ’ ακουμπάμε τις αδυναμίες μας. Το καρναβάλι σκορπά τη ζωή μας σαν χαρτοπόλεμο απέναντι στα βίαια χάδια του ανέμου που απειλεί τις αντοχές μας. Είναι φορές που η λογική χαροπαλεύει και που άλλες τόσες η φιλία αποκτά μεγαλύτερο νόημα στη ζωή μας. Τόσο νόημα που το μπερδεύεις καμιά φορά με κάτι πιο έντονο, όπως τον έρωτα. Η φιλία όμως στηρίζεται και σε ένα αίσθημα ενθουσιασμού (ακόμα και ερωτικού) για το άλλο άτομο, ώστε να μπορεί ο ένας να είναι αφοσιωμένος στον άλλον. Η φωνή του φίλου είναι ήρεμη αλλά και έντονη. Το βλέμμα είναι αόρατο αλλά και πάντα τριγύρω υπαρκτό. Στηρίζει το «είναι» σου και σαγηνεύει την ατμόσφαιρα γύρω απ’ αυτό. Ο φίλος σε βλέπει από κάθε άποψη: ερωτική, φιλική, μητρική, πατρική. Με την κατάλληλη συνταγή: συναίσθημα και λογική μαζί.
Ο φίλος μπορεί να σε αγαπήσει με πολλούς τρόπους. Αλλά πάντα θα σε βλέπει και από μέσα και όχι μόνο απ’ έξω. Θα βλέπει τον εσωτερικό σου εαυτό που δεν μπορούν να δούν άλλοι που θαυμάζουν μόνο το «έξω» πακετάρισμα. Γνωρίζει πως να σε περιποιηθεί με απλές πράξεις και να σε φτιάξει για τις περιπέτειες της ζωής. Η λογική σε ορισμένες περιπτώσεις εμποδίζει την εξέλιξη των συναισθημάτων που δειλά-δειλά πνίγονται στο ποτήρι της ανασφάλειας. Εκεί που η ζυγαριά πρέπει να ισορροπήσει, ο εγωισμός γίνεται βράχος και αφορμή να ανατρέψει τα πάντα.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ