ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΗΝ APPLE

Πριν καμιά δεκαετία περίπου, είχε φέρει την επανάσταση στη μουσική με το iPod. Μια συσκευή μικρή που κρατάει πολλά τραγούδια. Στη θεωρία τίποτα διαφορετικό από τα πιο παλιά mp3 players ή τα walkman. Η επανάσταση είχε έρθει από το σχεδιασμό, τις υπόλοιπες δυνατότητες (βίντεο για παράδειγμα), την τεράστια χωρητικότητα κτλ. Μια παρόμοια τρέλα ακολούθησε όταν έφερε στα χέρια των καταναλωτών το iPhone. Και αργότερα το iPad. Είχε το όραμα και κατάφερνε να πρωτοπορεί, ακόμη κι αν στόχευε σε συγκεκριμένο κοινό λόγω του κόστους των προϊόντων της όπως και στα iMac.

Ο Steve Jobs, ο άνθρωπος που έπλασε το «μήλο» με τα δικά του χέρια, ήταν αυτός που κρατούσε έναν τέτοιο κολοσσό εκεί που του αξίζει. Πολύ μπροστά από τον ανταγωνισμό. Αν και δεν λάτρεψα προσωπικά τα προϊόντα της Apple, όσο κι αν πειραματίστηκα μαζί τους στα καταστήματα τεχνολογίας ή δανειζόμενος τα από φίλους για λίγα λεπτά, μόνο το iPod με κέρδισε κάποτε γιατί μπορούσα να έχω αμέτρητη μουσική όπου κι αν βρίσκομαι. Οι υπολογιστές της, όσο εντυπωσιακοί κι αν είναι, δεν με έκαναν να τους θέλω ποτέ. Έβλεπα τα πράγματα πιο πρακτικα: Γιατί να πάω σε ένα ξένο περιβάλλον από τα Windows τα οποία γνωρίζω και με κλειστά τα μάτια και που χρησιμοποιούνται παντού; Γιατί να δυσκολέψω τη ζωή μου για τα λίγα και απλά πράγματα που κάνω πάνω σε έναν υπολογιστή;

Όλα τα προϊόντα της κάθε χρόνο έχουν και κάποια αναβάθμιση. Μεγαλύτερη χωρητικότητα, καλύτερη οθόνη, νέος επεξεργαστής. Πάνω κάτω αυτές είναι οι αλλαγές που γίνονται συνήθως. Και κάθε τόσο να προστεθεί ένα νέο προϊόν. Όσο ζούσε ο Steve Jobs, υπήρχε ένα «wow factor» σε κάθε βήμα της εταιρείας. Πέθανε το 2011 και από τότε υπάρχει η αίσθηση πως κάτι δεν πάει καλά σε μια Apple που θεωρείται ακόμη ως οργανισμός με ανυπολόγιστη αξία (όσα δισεκατομμύρια κι αν υπολογίσω, θα είναι λίγα).

Τα τελευταία χρόνια, δείχνει να ακολουθεί τον ανταγωνισμό αντί να ηγείται, ενώ καμιά φορά προβληματίζει την αγορά για την πίεση που φαίνεται ώστε να «αντιγράφει» ορισμένα χαρακτηριστικά από άλλα προϊόντα. Παρόλ’ αυτά, πολλοί φανατικοί παραμένουν πιστοί κοντά της, όσο κι αν αποκτούν αντίπαλους με τις δύο πλευρές (συνήθως η άλλη πλευρά είναι αυτή των Android fans) να προσπαθούν να υποβαθμίσουν τις επιλογές των άλλων. Κι εγώ ανήκω στους Android χρήστες, γιατί βλέπω πως το λειτουργικό της Google μου παρέχει εξίσου τεράστια ευελιξία, σε πιο προσιτές τιμές, σε πιο μεγάλη ποικιλία. Και τελευταίως βλέπω πως τα «νέα», «καινοτόμα» χαρακτηριστικά που προωθεί η Apple, αλλού υπήρχαν πριν χρόνια. Όπως τη δυνατότητα του landscape use που εμφανίστηκε στο iPhone 6 το 2014. Όχι μόνο σε Android, υπήρχε αυτό και στα κινητα ΝΟΚΙΑ (τα κλασικά!) γύρω στο 2003-2004.

[img]