ΔΥΟ

Η αγάπη απλώνεται παντού και πάντα. Βγαίνει από την ψυχή και ταξιδεύει μέσα στο κάθε άτομο. Απλώνεται πάνω απ’ όλα τα κύτταρα σαν μανδύας ενός μικρού μάγου που μεταμορφώνει τα μικρόβια του μίσους σε φλόγες ενός μεγάλου πόθου. Πετάει μέσα στην ατμόσφαιρα και προχωράει από πόλη σε πόλη, γυρίζοντας έτσι όλο τον κόσμο. Περνάει μέσα από τοίχους και αφήνει πάνω τους ένα σύμβολο καρδιάς, σαν γκράφιτι βαθιά γραμμένο για να θυμίζει στους περαστικούς την ύπαρξη μιας αγάπης που γεννήθηκε και δίνει αγώνα να μην πεθάνει. Η καρδιά εκείνη μπορεί να μην ακούγεται αλλά κτυπάει. Και όταν κτυπάει φωνάζει δυο ονόματα. Αυτά για τα οποία γράφτηκε.

Δύο άνθρωποι που έγιναν ένα. Δυο ψυχές. Δύο μαζί σε όλα.

Η αγάπη κυκλοφορεί από τη μέρα στη νύχτα, από τη νύχτα στη μέρα. Η νύχτα με τα σκούρα της χρώματα κρύβει τα λάθη των ανθρώπων, γι’ αυτό και την προτιμούν όλοι για τις βόλτες και την ψυχαγωγία τους. Κάνει τους ανθρώπους να θυμούνται τις στιγμές πολύ έντονα όταν αυτές είναι πολύ ξεχωριστές γι’ αυτούς, αλλά ταυτόχρονα τους βοηθάει να ξεχάσουν μικροπράγματα που τους στεναχωρούν.

[img]

[img]